เกี่ยวกับฉัน

รูปภาพของฉัน




คือบัณฑิตเพลิงชมพูครุศาสตร์
มหาบัณฑิตสมมาดสาวอักษร
จามจุรีศรีจุฬาถิ่นนาคร
ที่เสกพรให้เป็น"ครู"รู้ค่างาน

ที่มาของเรียงร้อยกานท์เรียงล้านกลอน

รวบรวมงานกรองคำของนัยนาในวันวานและวันนี้ เขียนในหลายวาระ มอบให้ใครหลายคน บางคนที่จากไปและบางคนที่ยังอยู่ เป็นงานชิ้นเล็กๆที่ทรงคุณค่าในความรู้สึก ควรค่าแก่การจดจำและจารึก







วันเสาร์ที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2554

อันความกรุณาปราณี

“อันความกรุณาปราณี"

วันนี้คือวันดีในชีวิต
เนรมิตความหวังผ่านสานศึกษา
ท่านผู้มีพิสุทธิ์จิตคิดเมตตา
เปี่ยมล้ำค่าน้ำใจได้เจือจาน
                   วันมอบทุนการศึกษาพาปลาบปลื้ม
                   ลูก ท..จิตด่ำดื่มมิลืมท่าน
                   สมาคม-บริษัท-และห้างร้าน
                   ท่านประธานสถานศึกษา-ท่านนายกฯ
วปอ. รุ่นห้าสามและสองสาม
หลั่งฝนฉ่ำน้ำใจงามมาป้องปก
อีกผู้มากจิตกรุณาเกินสาธก
ความตื้นตัน เต็มอิ่มอก และล้นใจ
                   ทั้งศิษย์เก่าครูเก่าครูปัจจุบัน
                   ท่านผ.. ร่วมสร้างฝัน วันสดใส
                   และป้าแกะ-แสนสุข-ทุกครั้งไป
                   มอบทุนให้ด้วยเมตตาเอื้ออาทร
อานิสงส์ผลบุญนี้มีก่อเกิด
จรัสเลิศเจิดหล้าสโมสร
ดลทุกท่านสุขสันต์นิรันดร
ขอยอกรกราบทุกท่านพร้อมกันเอย

ที่มา : เขียนให้ตัวแทนนักเรียนที่ได้รับทุนการศึกษาอ่านเพื่อแสดงความขอบคุณ ในพิธีมอบทุนการศึกษาประจำปีการศึกษา ๒๕๕๔  วันที่ ๕ สิงหาคม ๒๕๕๔ ณ ห้องประชุมพิพัฒนปริยัติสุนทร

แด่...ครูวีระวรรณ วรรณโท



              8 แด่...ครูวีระวรรณ     วรรณโท 8                               


                  ๐เธอดุจเพชรเม็ดงามยามส่องแสง
                    มิล้าแรงแกร่งกล้า...น่ายกย่อง
                    บรรณารักษ์ดีเด่นเช่นเธอครอง
                    ครูมือทองมือทิพย์เมื่อหยิบงาน

 ๐เนรมิตแดนโสนมานานเนิ่น
สร้างการอ่านให้จำเริญเพลินสนาน
ห้องสมุดมีชีวิตจิตเบิกบาน
ปลูกความรู้สอดประสานกับการเรียน

                ๐ด้วยหัวใจของครูคือ ผู้ให้
                วีระวรรณทำได้ไม่แปรเปลี่ยน
                กลยุทธ์รุกและชนปนแนบเนียน
                ตราบเกษียณเทียนดวงกล้ายังท้าทาย

๐คุณความดีงามเด่นเน้นสามารถ
คือศักดิ์ศรีเกียรติประกาศมิสูญหาย
เป็นแบบอย่างล้ำเลิศอันเพริศพราย
โชติฉานฉายเพชรงาม...เพชรน้ำแท้

                ๐ดอกโสนยังผลิบานตระการต้น
                ไตรรัตน์ดลดังคิดจิตแน่วแน่
                ให้เปี่ยมสุขสมหวังมิผันแปร
                พรนี้แด่ วีระวรรณ   วรรณโท

ด้วยรักจากใจ
น้องๆบรรณารักษ์ สพม. ๒
๑๐ กันยายน ๒๕๕๔
นัยนา   จิตรรังสรรค์ : กรองคำ


 ที่่มา :   เขียนและอ่านในงานเลี้ยงแสดงมุทิตาจิตเกษียณอายุราชการของคุณครูวีระวรรณ วรรณโทอดีตหัวหน้างานห้องสมุดโรงเรียนบางกะปิ โดยครูบรรณารักษ์โรงเรียนในสังกัด สพม. เขต ๒ กทม.

วันที่ ๑๐ กันยายน ๒๕๕๔    ณTerrace 61









แด่...ครูพรเพชร เจริญสิทธิ์

          
     แด่...ครูพรเพชร เจริญสิทธิ์

๐รั้วบดินทรแดนนี้มี “พรเพชร”
เพชรก่องเก็จประกายฉายฉานส่อง
ส่องปัญญา ลูกบ.ด. ทอแสงทอง
ทองเรืองรองส่องชีวิตเป็นนิจมา
                          ๐จุดประกายการอ่านการเรียนรู้ 
                    รู้อย่างครูสู่โลกกว้างการศึกษา 
                    สานุศิษย์แห่งหนังสือสื่ออักษรา
                    ราตรีผ่านจวบทิวายังกล้าไกร 
๐เพราะได้ครูคนเก่งงานบรรณารักษ์
 รักษ์หนังสือได้ประจักษ์ว่ายิ่งใหญ่
 ใหญ่เพราะให้ความรู้ชูจิตใจ
 ใจวัดได้เพราะรู้ค่าปัญญาคน
                  ๐นิลุบลเบ่งบานกลางธารน้ำ
                 น้ำใสฉ่ำดุจน้ำใจดังสายฝน
                 ฝนโปรยปรายคล้ายคำลามาเยี่ยมยล
                 ยลกมลคนอยู่หลัง...ยังอาลัย
๐ให้ "พรเพชร เจริญสิทธิ์”จิตประภัสร์
ภัสร์จรัสจรุงหล้าดังฟ้าใส
ใสด้วยธรรมน้อมนำในดวงใจ 
ใจคมแกร่งเลิศวิไลใจ “พรเพชร”


ด้วยรักจากใจน้องๆ บรรณารักษ์ สพม. ๒
 ๑๐ กันยายน ๒๕๕๔ 



  
ที่่มา :   เขียนและอ่านในงานเลี้ยงแสดงมุทิตาจิตเกษียณอายุราชการของคุณครูพรเพชร เจริญสิทธิ์ หัวหน้างานห้องสมุดโรงเรียนบดินทรเดชา(สิงห์ สิงหเสนี) โดยครูบรรณารักษ์โรงเรียนในสังกัด สพม. เขต ๒ กทม.
วันที่ ๑๐ กันยายน ๒๕๕๔    ณTerrace 61

วันศุกร์ที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2554

อาลัย....ปราโมทย์

                                  อาลัย...ปราโมทย์

(อินทรวิเชียรฉันท์)

             ๐อาลัยประหนึ่งว่า               รวิลานภาดับ

           หนึ่งชีพชะตาลับ                   อุระร้าวผะผ่าวรอน                              

             ๐น้ำตาสิพรั่งพราย              ชลสายหทัยจร

           คิดถึง ณ ครั้งก่อน                ชิวิเนา ณ เรือนใจ

             ๐เป็นหลักและร่มโพธิ์           สิสุโขมโนมัย  

           ภรรยาผิว์ลูกไซร้                  ก็ประจักษ์ประเจิดจินต์    

             ๐“ปราโมทย์”ประเทืองชื่น    รสรื่นวจียิน

           แย้มยิ้ม ณ ทุกถิ่น                  เสนาะกรรณสนั่นกาล

             ๐เสภาสราญจิต                   นิรมิต ณ เพลงบ้าน

           เพลงฉ่อยสนุกขาน                 กิระดั่งลุ...มาลัย

             ๐ให้เพลงประเลงนี้                ปิติที่ฤดีไซร้

           ทิพย์โสตสิกล่อมใจ                 ดลดาลพิมานทอง

             ๐หนึ่ง“ไวยกูล”แก้ว               จุติแล้ว ณ ภพปอง

          “ปราโมทย์”มิหม่นหมอง           ลุละลดและปลดปลง

             ๐สู่เบื้องสวรรค์บน                  ทวิผลเพราะบุญส่ง

            ความดีสิยืนยง                        จะประดับ ณ กลางใจ.


ที่มา : เขียนและอ่านไว้อาลัยในงานพระราชทานเพลิงศพ อาจารย์ปราโมทย์ ไวยกูล ณ วัดเทพลีลา วันที่ ๔ กันยายน ๒๕๕๔