"จันทร์"ลับไกล
จันทร์ เคยแจ่มกระจ่างกลางห้วงหาว
จันทร์ เดือนเพ็ญเด่นพราวเป็นมิ่งขวัญ
จันทร์ ทอแสงสาดส่องคล้องชีวัน
จันทร์ คือร่มไทรนั้นอันชื่นเย็น
ลับ คืนแรมจันทร์นั้นพลันเลื่อนหลบ
ลับ เลือนลบจากฟ้ามิมาเห็น
ลับ เลือนไกลจากเราคราวร้างเพ็ญ
ลับ หลีกเร้นไกลตามิมาแล้ว.....
ไกล เพียงห้วงสรวงสวรรค์จันทร์ยังอยู่
ไกล สุดกู่ภูมิภพวิมานแก้ว
ไกล เพราะจันทร์สถิตพรหมอันวับแวว
ไกล เหมือนใกล้จันทร์เพริศแพร้วอยู่กลางใจ.
ที่มา : เขียนเพื่อกล่าวไว้อาลัยในงานพระราชทานเพลิงศพ นายจันทร์ พรหมมา(บิดานายหิรัญ พรหมมา ที่ปรึกษานายกรัฐมนตรี ฝ่ายข้าราชการประจำ ด้านยุทธศาสตร์และการวางแผน-สามีอาจารย์วิภา พรหมมา)ณ เมรุวัดเทพลีลา เมื่อวันที่ ๑๖ มีนาคม ๒๕๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น