เกี่ยวกับฉัน

รูปภาพของฉัน




คือบัณฑิตเพลิงชมพูครุศาสตร์
มหาบัณฑิตสมมาดสาวอักษร
จามจุรีศรีจุฬาถิ่นนาคร
ที่เสกพรให้เป็น"ครู"รู้ค่างาน

ที่มาของเรียงร้อยกานท์เรียงล้านกลอน

รวบรวมงานกรองคำของนัยนาในวันวานและวันนี้ เขียนในหลายวาระ มอบให้ใครหลายคน บางคนที่จากไปและบางคนที่ยังอยู่ เป็นงานชิ้นเล็กๆที่ทรงคุณค่าในความรู้สึก ควรค่าแก่การจดจำและจารึก







วันอังคารที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2554

เขียนให้ผู้จากไป...นายจันทร์ พรหมมา

                      "จันทร์"ลับไกล
     จันทร์  เคยแจ่มกระจ่างกลางห้วงหาว
     จันทร์  เดือนเพ็ญเด่นพราวเป็นมิ่งขวัญ
     จันทร์  ทอแสงสาดส่องคล้องชีวัน
     จันทร์  คือร่มไทรนั้นอันชื่นเย็น
     ลับ      คืนแรมจันทร์นั้นพลันเลื่อนหลบ
     ลับ      เลือนลบจากฟ้ามิมาเห็น
     ลับ      เลือนไกลจากเราคราวร้างเพ็ญ
     ลับ      หลีกเร้นไกลตามิมาแล้ว.....  
     ไกล    เพียงห้วงสรวงสวรรค์จันทร์ยังอยู่
     ไกล    สุดกู่ภูมิภพวิมานแก้ว
     ไกล    เพราะจันทร์สถิตพรหมอันวับแวว
     ไกล    เหมือนใกล้จันทร์เพริศแพร้วอยู่กลางใจ.


ที่มา :  เขียนเพื่อกล่าวไว้อาลัยในงานพระราชทานเพลิงศพ นายจันทร์ พรหมมา(บิดานายหิรัญ พรหมมา ที่ปรึกษานายกรัฐมนตรี ฝ่ายข้าราชการประจำ ด้านยุทธศาสตร์และการวางแผน-สามีอาจารย์วิภา พรหมมา)ณ เมรุวัดเทพลีลา  เมื่อวันที่ ๑๖ มีนาคม ๒๕๕๓     

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น