เขียนให้..ศาสตราจารย์ ดร.กุสุมา รักษมณี

                       " กีรติพจน์ "
 (อินทรวิเชียรฉันท์) 
             ๐ เทิดปูชนีย์ครู                คุรุผู้กระเดื่องนาม
             เกริกเกียรติระบืองาม          อนุรักษ์ภะษาไทย
             ๐ จารถ้อยประดิษฐา          นยว่าสุมาลัย
             มอบท่านประพันธ์ไว้          ฤดิหมายจะชื่นชม
             ๐ ไม้หอมและทรงค่า        "กุสุมา"สง่าสม
             กรุ่นกลิ่นประทิ่นพรม          จะเพาะบ่มผดุงครู
             ๐  คือหนึ่งพระเกี้ยวทอง     สิริครองจุฬาฯชู
             ภาษาพิพัฒน์สู่                ยุวชนและคนไทย. 


ที่มา : เขียนมอบศาสตราจารย์ ดร.กุสุมา รักษมณี ในโอกาสที่ได้รับการประกาศเกียรติคุณเชิดชูเกียรติเป็นปูชนียบุคคลด้านภาษาไทย 
เนื่องในวันภาษาไทยแห่งชาติ ประจำปี พ.ศ. ๒๕๕๑ เมื่อวันที่ ๒๙ กรกฎาคม ๒๕๕๑                                

เขียนให้...โดม สุขวงศ์

                  แด่..คุณโดม สุขวงศ์


    ๐ ให้หนังไทยคงคู่ไทยไปชั่วฟ้า
           ส่องปัญญาลูกหลานไทยใสสว่าง
                รู้ที่มาที่ไปไม่เลือนราง
                      เสาหลัก "โดม"เคียงข้างอย่างมั่นคง
    ๐  ขอเป็นส่วนนิดน้อยคอยชูเชิด
            ฝึกเด็กเกิดรู้เป็นทุนและหนุนส่ง
                เห็นภูมิไทยได้เชิดหน้าทระนง
                      สืบดำรงเนิ่นนานสานเจตน์ "โดม".


 ที่มา : เขียนให้คุณโดม สุขวงศ์ (ผู้อำนวยการหอภาพยนตร์ องค์การมหาชน ในปัจจุบัน)ในโอกาสนำนักเรียนชั้น ม.๕ โรงเรียนเทพลีลาที่ศึกษาวิชาวรรณคดีไทยในสื่อภาพยนตร์เยี่ยมชมหอภาพยนตร์แห่งชาติ(ในขณะนั้น) เมื่อวันที่   มกราคม ๒๕๕๑

เขียนแสดงความยินดี แด่ ..." พี่ " (๓)

๐ ผิว์ฟ้าแกล้งแสร้งเมินจนเกินหมอง
   แต่ครั้งหลังคือครรลองของการเคลื่อน
   แรงควบขับกระชับร้อยรอยรางเลือน
   คือรอยเตือนวันเดือนร้าว...คราวฟ้าเมิน
   ๐ มาวันนี้พลิกฟ้าประกาศิต
      นิรมิต"วอ"เทียบลงดังหงส์เหิน
      บนวอทองครองเจ้าเขาทูนเทิน
      คืออำนาจแกร่งเกินมาเดินเคียง
       ๐ ยิ่งสูงส่งยิ่งคงหยัดยิ่งชัด"ร่าง"
          ยิ่งแตกต่างยิ่งยืนหยัดยิ่งชัด"เสียง"
          ยิ่งอัตตายิ่งอัดตนยิ่งโอนเอียง
          ยิ่งหล่อเลี้ยงยิ่งเกลี้ยงกลมยิ่งปมแปลง
          ๐ มากยศถาตราตั้งรั้งดาวบ่า
             มากฤทธามากล่าวอ้างรั้งตำแหน่ง
             มากมงกุฎครอบดาวพราวสำแดง
             มากเงินตราคาถาแห่งพลิกแพลงคน
             ๐ ปรารถนายินยลบนทางนั้น
                คือคืนวันแห่งการงานงดงามผล
                แม้อื่นใดสนองให้แก่ตัวตน
                มิเทียบเท่างามกมลคนทำจริง
                ๐ รอวันวารกาลผ่านพิสูจน์ค่า
                   สูงสง่าเกียรติศักดิ์ศรีดีทุกสิ่ง
                   ให้พี่ยาถึงหลักลู่สู่แท่นชิง
                   เป็น"ผู้การฯ"เฉียบคมยิ่งสม "สิงห์แดง". 


ที่มา : เขียนแสดงความยินดีแด่ "พี่" ชาวโดม-ลูกท่าพระจันทร์-เลือดเหลืองแดง ผู้เป็นกัลยาณมิตร ในโอกา่สได้เลื่อนตำแหน่งในระดับสูง เมื่อ ๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔   
          

เขียนอวยพรปีใหม่ให้ " พี่ " (๒)

   (อินทรวิเชียรฉันท์)               
                  ๐  ปีใหม่ฤทัยมั่่น               มนะนั้นมิหวั่นไหว
                  กอปรกิจ ณ การใด          ริปุพ่ายและภัยเมิน
                  ๐  ให้อายุยาวยืน               พละชื่นและจำเริญ
                  ชนชื่นนิยมเทิน                 วทะเทิดประเจิดแจง
                  ๐  ป้องปรามภยันภัย        ภยใดมลายแรง
                  ให้กายหทัยแกร่ง             ปฏิภาณตระการไกล
                  ๐  รู้รอบและกอบเกื้อ        ตนะเพื่อพี่น้องไทย
                   ตาดำและตาใส                ชิวิรอดตลอดปี
                  ๐  หวังใดผิว์ใจคิด            นิรมิตสวัสดี
                   ครอบครัวประสบศรี        สุขะมั่นนิรันดร.


ที่มา : เขียนให้ "พี่" ชาวโดม-ลูกท่าพระจันทร์-เลือดเหลืองแดง
ผู้เป็นกัลยาณมิตร (ปัจจุบันพี่รั้งตำแหน่งระดับบิ๊ก) 

เขียนอวยพรปีใหม่ให้ " พี่ " (๑)

๐ ผ่านโลกมายาวนานจนหาญกล้า
   เรืองฤทธาบารมีที่หนุนเนื่อง
   มีอะไรบ้างเล่าที่เปล่าเปลือง?
   ล้วนได้สิ่งประทังประเทืองแก่ชีวิต
          ๐ อีกหนึ่งปีที่ผ่านวัยในวันนี้
             ปรารถนาเป็นวันดีที่เนาจิต
             อย่าเสียใจใช่เป็นเทพเทวฤทธิ์
             เสกประสิทธิ์ใดที่หวังได้ดังใจ
๐ ได้เดินดินธรรมดาค่าหนักแน่น
   เป็นหลักแกนครอบครัวล้อมรั้วใส
   ใดกรายกล้ำถลำง่ายอย่าพ่ายใจ
   เข้มแข็งไว้นะพี่ยาอย่าเซซวน
          ๐ คงสักวันฟ้ามีตามาลิขิต
            ให้พรแก่ชีวิตขีดครบถ้วน
            ใดที่หวังได้ดังใจทุกกระบวน
            ได้เสสรวลสนั่นฟ้า...อย่าลืมดิน!!!


ที่มา : เขียนให้ "พี่" ชาวโดม-ลูกท่าพระจันทร์-เลือดเหลืองแดง ผู้เป็นกัลยาณมิตร (ปัจจุบันพี่รั้งตำแหน่งระดับบิ๊ก)             

เขียนให้...รองฯเกษม วิจิโน

               "รองฯเกษม วิจิโน"


(ภุชงคประยาตฉันท์)
             มะลาเหวยมะลาวา             ประหนึ่งพาหะโห่ร้อง
         ระรื่นเริงระเบิดก้อง                 จะส่งรองฯเกษมไป
             ณ โรงเรียนวิมุตฯนั่น           นะเร็วพลันจะคลาไคล
         ล่ะอย่าช้าจะบอกให้                จะเป็นใหญ่ ณ บัดนี้
             เกษมใดเกษมสุข               ปลาตทุกข์เพราะมุ่งดี
         ผิว์งานเด่นระบือที่                  ก็ฝีมือ"เกษม" ครอง
             จะฝีมือ ฤ ฝีปาก                มิลำบากมิลำพอง
         ฤดีมั่นฤทัยตรอง                    จะสบสมภิรมย์งาน
             วิสัยทัศน์พิพัฒน์มุ่ง            จะเรืองรุ่งผดุงขาน
         อนาคตจะจดจาร                   มิรู้ลับประดับเมือง. 

ที่มา : เขียนและอ่านแสดงความยินดี แด่ อาจารย์เกษม วิจิโน ในโอกาสได้เลื่อนดำรงตำแหน่งเป็น รองผู้อำนวยการโรงเรียนวิมุตยารามพิทยากร ในงานเลี้ยงส่ง ณ โรงแรมทาวน์อินทาวน์ เมื่อวันที่ ๓ เมษายน ๒๕๕๔   

เขียนให้...ผู้อำนวยการมนัส ปิ่นนิกร

   ผู้อำนวยการคนใหม่ "ผอ.มนัส ปิ่นนิกร"


(สาลินีฉันท์)
               แสนยินดีปรีดา           "มนัส"พามโนมัย
           สมเจตน์จำนงใน             ประสบผ่าน ณ งานงาม
               ผอ.ออ.ผู้ภูมิพัฒน์       สระเกศวัดขนานนาม
           โรงเรียนในเขตคาม         สถานวัดบวรราย
               ให้ท่านได้สมหวัง         ประสิทธิ์ดังฤทัยหมาย
           โชติช่วงดั่งดาวพราย       กระจ่างฟ้า ณ เบื้องบน
               หวังท่านเป็นแบบอย่าง  ลุหนทางสว่างผล
           เด็กไทยสู่สากล               วิสัยทัศน์ฉลาดนำ
               เด่นดังในทางถูก          ผิว์หวังปลูกพลังธรรม
           สร้างคนรุ่นใหม่ย้ำ           "มนัส"มุ่งจรุงเทอญ.

ที่มา : เขียนและอ่านแสดงความยินดีให้ รองฯมนัส ปิ่นนิกร ในโอกาสได้เลื่อนตำแหน่งได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนวัดสระเกศ ในงานเลี้ยงส่ง ณ โรงแรมทาวน์อินทาวน์
เมื่อวันที่ ๓ เมษายน ๒๕๕๔     

เขียนให้.."น้องติ่ง" รองฯอุมาพร ไชยฤกษ์

(อินทรวิเชียรฉันท์)
                   เธอคือ "อุมาพร"
     เธอคือ"อุมาพร"      ศศิธรสิพ่ายแสง
  อาทิตย์ผิว์ร้อนแรง        บ่มิเทียบวจีงาม
     ทอถักและเรียงถ้อย   มธุร้อยประดิษฐ์ความ
  ทุกวาระโมงยาม          นยล้ำผจงจาร
     สองทศวรรษเศษ      ก็ลุเดชวิชาชาญ
  มือหนึ่งปร์มาจารย์        วจะรสประพจน์คำ
     เลื่องชื่อ ณ ท.ล.      ทวิต่อสิผู้นำ
  รองฯบริหารย้ำ            ชิวิสู่หทัยหมาย
     ขอให้ประสบสม        นรชมมิเว้นวาย
  เก่งงานบ่พาลพ่าย        ดุจถ้อยกวีนวล
     หนักแน่นและแกร่งกล้า ก็จะพาประดาล้วน
  เสร็จดั่งคะเนครวญ       ชนะจิตพิชิตใจ
     มอบรองฯ"อุมาพร"  อนุสรณ์ ณ แดนไผ่
  ทุกก้าวสถานใด           ลุประสิทธิ์วิจิตรเทอญ. 

ที่มา : เขียนและอ่านแสดงความยินดีในงานเลี้ยงส่งอาจารย์อุมาพร ไชยฤกษ์ ในโอกาสได้รับการแต่งตั้งเลื่อนตำแหน่งเป็นรองผู้อำนวยการโรงเรียนกุลนทีรุทธารามวิทยาคม ณ โรงแรมทาวน์อินทาวน์ เมื่อวันที่ ๓ เมษายน ๒๕๕๔

เขียนให้ "น้องตุ้ย" รองฯสายพิณ พุทธิสาร

                                     " เพชรจุฬาฯ "
จากรั้วเพลิงชมพูสู่เสมา
ระนาดเอกพลิ้วลีลาเสียงสวรรค์
แทนจำนรรจ์คำหวานผ่านคืนวัน
จารึกมั่นจำหลักไว้กลางใจคน
     แต่ละวันแต่ละก้าวให้ก้าวหน้า
     มหาบัณฑิตจากจุฬาฯเลือดเข้มข้น
     จงพิสูจน์ค่าของงานผ่านตัวตน
     ผู้ยินยลจักศรัทธาว่าคู่ควร
           พายุเหทะเลหวนมากวนกล้ำ
           จงแหวกว่ายยืนค้ำอย่ากำสรวล
           หากกลืนหายกลายกลบซบโซ่ตรวน
           รั้วสีขาวคงคืนครวญความจาบัลย์
                 ให้เป็นเพชรเม็ดงามยามส่องแสง
                 ให้เป็นเพชรกล้าแกร่งคงความมั่น
                 ให้เป็นเพชรสมศักดิ์ศรีสถาบัน
                 ให้เป็น"เพชรจุฬาฯ"นั้น...นิรันดร. 

ที่มา :  เขียนแสดงความยินดีมอบแด่ อาจารย์สายพิณ พุทธิสาร ในโอกาสได้รับแต่งตั้งตำแหน่งเป็นรองผู้อำนวยการโรงเรียนราชดำริ เมื่อวันที่ ๓๑ มกราคม ๒๕๕๔

เขียนถึง "สามพันโบก"....

"สามพันโบก" โบกศิลาหินผาชั้น
เป็นเกาะกั้นแก่งหินบิ่นภูผา
หลุมหลืบล้ำลึกกลวงดุจลวงตา
วากวุ้งเวิ้งเพิงพลิกหล้าพาซ้อนซับ
     เปรียบใจคนกลกลวงลวงใครเล่น
     พรางลึกเร้นตกหลุมร้างร่าง-ใจดับ
     เห็นหลุมซ่อนน้ำเย็นใส..ในหลืบลับ
     ใจวูบวับดับดิ่งทิ้งจมธาร
           ศิลาแลงแดงเดือดดังเลือดสาด
           ลำโขงพาดพัดพรายใต้ละหาน
           กี่ปีเล่ากี่เหล่าหลุมกี่กลุ่มจาน
           น้ำวนผ่านซ่านวนซัด..หยัดรูปรอย
  "หินรูปหัวสุนัข" สลักเสลา
  กาลเจียนเกลาเป็นเจ้าหมา..หน้าละห้อย
  ทนแดดฝน..จมน้ำหาย..มิใช่น้อย
  กี่พันปี..ที่เจ้าคอย..หงอยเดียวดาย
     ฤาเจ้าเป็นสฟิงซ์มาสิงสู่
     ร้างไร้คู่เคียงอก..ตกพุ่มม่าย
     เหงา..หมอบเฝ้าสามพันโบก..โตรก..หิน..ทราย   
     ผ่านคืนวัน..สูรย์-จันทร์ฉายมิพ่ายกาล.

         


ที่มา :  เขียนถึงความงามในเงื้อมเงาหินผาของสามพันโบก  อ. โพธิ์ไทร จ. อุบลราชธานี เมื่อครั้งไปเยือน เมื่อ วันที่ ๖ เมษายน ๒๕๕๔

เขียนให้..."อาจารย์แม่" รศ. สุนีย์ สินธุเดชะ

              ขอบคุณ.."อาจารย์แม่"


ด้วยเมตตาการุณย์อบอุ่นนัก
อีกความรู้พร้อมพรักประจักษ์ถ้วน
ได้รู้คิดรู้อ่านงานอันควร
มีค่าล้วนแจ่มกระจ่างที่กลางใจ
         อาจารย์แม่-รศ.สุนีย์ สินธุเดชะ
         ขอคารวะด้วยดวงจิตพิสุทธิ์ใส
         มากข้อคิดคมคำล้ำวิไล
         จารึกในใจเรานี้เทพลีลา
                  ขอท่านเป็นปูชนีย์ที่ทูนเทิด
                  มากมวลศิษย์ชูเชิดประเสริฐค่า
                  ปรากฏชื่อเป็นตำนานชาญปรีชา
                  ให้รู้ว่า "อาจารย์แม่" ของแท้เอย.

ที่มา : เขียนและกล่าวขอบคุณ รองศาสตราจารย์สุนีย์ สินธุเดชะ อธิการบดีมหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิตในโอกาสให้เกียรติเป็นวิทยากรพิเศษ บรรยายเกี่ยวกับการเลือกแนวทางศึกษาต่อของนักเรียนชั้น ม.๓และ ม.๖ ในงานเทพนิทรรศ ' ๕๒  ณ ห้องประชุมพิพัฒนปริยัติสุนทร โรงเรียนเทพลีลา เมื่อวันที่ ๒๗ มกราคม ๒๕๕๓