เขียนเทิดพระเกียรติสมเด็จย่า (๒)

      "สมเด็จย่า..สู่สวรรคาลัย"


น้ำตาไทยไหลท่วมทบลงกลบโลก
วิปโยคโศกอาดูรความสูญสิ้น
พสุธาก็ร่ำ่่ไห้ไหวแผ่นดิน
ฝนหลั่่่งรินพร่างสายอาลัยลา
       "สมเด็จย่า-แม่ฟ้าหลวง"ทรงล่วงลับ
        ยิ่งกว่าแสงอัจกลับดับเคหา
        ยิ่งกว่าเดือนดาวลับดับเมฆา
        ยิ่งกว่าสูรย์ลับหล้าฟ้าจาบัลย์
                คิดหวนร่ำน้ำพระทัยสมเด็จย่า
                พระมารดาผ่านฟ้าไทยมไหศวรรย์
                ทรงกอปรกิจการุณย์เกื้อเอื้้ออนันต์
                ทรงสร้างสรรค์งานยิ่งใหญ่ให้แผ่นดิน
แพทย์อาสาสมเด็จย่ารักษาไข้
พระราชทานหยูกยาไซร้ให้ทรัพย์สิน
พอ.สว.เกื้อหนุนอุ่นอาจิณ
ชาวเขาสิ้้นต่างเปรมปรีดิ์์มีโรงเรียน
        ทรงพัฒนาดอยตุงมุ่งประสาน
        รัฐบาลก็พร้อมหน้าพาเสถียร
        พลิกแผ่นดินคู่แผ่นฟ้าย่าพากเพียร
        ฟื้นฟูเปลี่ยนป่าแล้งร้ายกลายสมบูรณ์ 
                 จึ่งดอยตุงพระตำหนักประจักษ์เด่น
                 ราษฎร์ร่มเย็นเพ็ญพระทัยไม่เสื่อมสูญ
                 พระบารมีชื่นฉะนี็้้ทวีคูณ
                 ยิ่่่งเพิ่มพูนความจงรักและภักดี
มาบัดนี้้้้ที่ประทับสงัดเงียบ
ตำหนักเปรียบเยียบเย็นเช่นหมองศรี
โอ้ว่าทูลกระหม่อมแก้วทรงจรลี
สถิตที่ทิพย์สถานพิมานแมน
        เหลือเพียงรอยพระเสด็จพระบาทก้าว
        คือเจ็บร้า่วกลางหัวใจไทยมากแสน
        นับแต่นี้คืออ้างว้างว่างเปล่าแทน
        ก็เหมือนแม้นไทยทั้งชาติแทบขาดใจ.           


ที่่มา : เขียนถวายความอาลัยประกอบการอ่านทำนองเสนาะกระจายเสียงในโรงเรียนเทพลีลาในรายการ "ห้องสมุดเสียงใส" เดือนกรกฎาคม ๒๕๓๘