แก้วเก้าประกายก่อง รวิส่องพะพราวแสง
สู่บรรณพิภพแจ้ง นวรัตน์จรัสเรือง
สมค่ากวีแก้ว วะวะแววประดับเมือง
กรองคำและนำเนื่อง รติรส ณ พจน์งาม
ทบทศทวามาส ก็ลุปราชญ์ทวีนาม
แซ่ซ้อง ณ โลกสาม ปิติล้นผิว์ยลยิน
เสพทิพย์ผจงถ้อย ยุวน้อยกระจ่างจินต์
เห็นทางสว่างสิ้น คติธรรมประจำใจ
อ่านคน ฤ อ่านตน มนะยลมโนมัย
อาจเป็นกวีได้ ผิวะหมายและใคร่เป็น
เมตตา ณ วันนี้ สุวจีพิสุทธิ์เพ็ญ
ดุจฝนสิฉ่ำเย็น ชลสายประปรายพร
ขอบคุณกวีแก้ว ฤดิแน่วประนมกร
ท่านเอื้อและอาทร ดนุนี้มิลืมเลือน.
ที่มา : เขียนขอบคุณกวีซีไรต์ อาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ท่านรับเชิญเป็นวิทยากรพิเศษ นำนักเรียนร่วมเสวนา ในงานเทพนิทรรศ'๕๑ หัวข้อ "คติธรรมจากการอ่าน ส่องสว่างทางชีวิต" วันที่ ๒๙ มกราคม ๒๕๕๒ ณ โรงเรียนเทพลีลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น