เกี่ยวกับฉัน

รูปภาพของฉัน




คือบัณฑิตเพลิงชมพูครุศาสตร์
มหาบัณฑิตสมมาดสาวอักษร
จามจุรีศรีจุฬาถิ่นนาคร
ที่เสกพรให้เป็น"ครู"รู้ค่างาน

ที่มาของเรียงร้อยกานท์เรียงล้านกลอน

รวบรวมงานกรองคำของนัยนาในวันวานและวันนี้ เขียนในหลายวาระ มอบให้ใครหลายคน บางคนที่จากไปและบางคนที่ยังอยู่ เป็นงานชิ้นเล็กๆที่ทรงคุณค่าในความรู้สึก ควรค่าแก่การจดจำและจารึก







วันอังคารที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2554

เขียนให้ผู้จากไป...ป้าบัวคำ ทาวัน

                                            อาลัย "แม่บัวคำ"
เสียงสะอื้นร่ำไห้อาลัยแม่
นับตั้งแต่แม่แน่นิ่งทิ้งสังขาร
"แม่บัวคำ"ห่างหายวายลมปราณ
สู่พิมานสถานทิพย์อันลิบไกล
          ครั้งแม่ยังอยู่ยั้งยังชีพชื่น
          จะหลับตื่นแม่ยิ้มแย้มแกมสดใส
          ไม่มีบ่นกล่าวว่าหรือด่าใคร
          มีน้ำใจให้ทุกคนล้นไมตรี
                    เป็นที่รักของใครใครในวังหงส์
                    ทั้งญาติวงศ์พงศางามราศี
                    แม่บัวคำงามด้วยใจใฝ่ความดี
                    อาทรพี่อารีน้องปองเกื้อกูล
บุตรธิดาแปดคนท่วมท้นโศก
เหมือนดับโลกวิโยคหาคราแม่สูญ
อีกน้องพี่ร่วมบิดาล้วนอาดูร
โศกเพิ่มพูนเหมือนสูรย์ดับลับเมฆา
           ส่งวิญญาณแม่วันนี้ไปดีเถิด
           จงไปเกิดในสวรรค์ชั้นสุขา
           จงหมดห่วงทั้งหลายในโลกา
           เสวยสุขชั้นฟ้า...สุขาวดี.


ที่มา :  เขียนและกล่าวไว้อาลัยในงานฌาปนกิจนางบัวคำ ทาวัน(ป้า-พี่สาวของแม่) ณ ฌาปนสถานบ้านวังหงส์ อำเภอเมือง จังหวัดแพร่ เมื่อเดือนสิงหาคม ๒๕๓๙ 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น