เกี่ยวกับฉัน

รูปภาพของฉัน




คือบัณฑิตเพลิงชมพูครุศาสตร์
มหาบัณฑิตสมมาดสาวอักษร
จามจุรีศรีจุฬาถิ่นนาคร
ที่เสกพรให้เป็น"ครู"รู้ค่างาน

ที่มาของเรียงร้อยกานท์เรียงล้านกลอน

รวบรวมงานกรองคำของนัยนาในวันวานและวันนี้ เขียนในหลายวาระ มอบให้ใครหลายคน บางคนที่จากไปและบางคนที่ยังอยู่ เป็นงานชิ้นเล็กๆที่ทรงคุณค่าในความรู้สึก ควรค่าแก่การจดจำและจารึก







วันพฤหัสบดีที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2554

เขียนให้ผู้จากไป..."พ่อบุญถิ่น แสงพายัพ"

                                               แด่....พ่อของลูก
พ่อจากไปไกลลับไม่กลับแล้ว
ทิ้้งลูกแก้วเมียขวัญเฝ้าหวนหา
จากเพียงกายใจอยู่คู่ลูกยา
คอยปกป้องรักษาเอื้ออาทร
            พ่อคือหลักนำชัยในชีวิต
            จะถูกผิดคิดการใดพ่อใฝ่สอน
           "เป็นคนดี นะลูกเอ๋ย"เคยว่าวอน
            คือคำพรสอนสั่งสังวรณ์กาย
                        อีกวิชาความรู้เชิดชูศักดิ์
                        พ่อตระหนักความสำคัญมั่นใจหมาย
                        ลูกทุกคนเรียนสำเร็จดั่งเพชรพราย
                        งามเฉิดฉายให้พ่อยิ้มได้อิ่มใจ
ได้ตอบแทนพระคุณพ่อก็เพียงเสี้ยว
เพียงนิดเดียวเจียวหนอพอไฉน
พ่อละทิ้งสังขารร้าวรานใจ
ได้เกิดใหม่เป็นพ่อลูกเฝ้าผูกพัน
            ส่งวิญญาณพ่อวันนี้ไปดีเถิด
            จงไปเกิดสถิตห้วงสรวงสวรรค์
            จงหมดห่วงหมดทุกข์สารพัน
            กุศลส่งสุขสัีนต์นิรันดร ๐๐๐ 


ที่มา :  เขียนให้พ่อบุญถิ่น แสงพายัพ เนื่องในงานฌาปนกิจ ณ สุสานจีน จ. แพร่ เมื่อวันที่ ๖ ตุลาคม ๒๕๓๙

1 ความคิดเห็น:

  1. ขอนำกลอนบทนี้ อ่านไว้อาลัยให้พ่อผู้จากไปของหนูนะคะ

    ตอบลบ