เขียนให้"พี่เพ็ญ" อาจารย์วันเพ็ญ อนุรัตน์

                                หนึ่่งเดือนพราวพร่างฟ้า         เวหน
                กระจ่าง ณ เบื้องบน                       เด่นหล้า
              "วันเพ็ญ"แจ่มยามยล                     เย็นชื่น ใจนา 
                คืนผ่านสูรย์ส่องจ้า                        อย่าร้างข้างนวล                                                                                                                             
               
                     เดือน เด่นหล้าดาราพราวฟ้าพร่าง
                     ฤา     จะร้างกลับกระจ่างกลางห้วงหาว
                     ห่าง   มิไกลคู่ฟ้าดารกาพราว
                     หาย   กลบมืดอะเคื้้ออะคร้าวจนหนาวใน
                     จาก   ราตรีจวบจนยลฟ้าแจ้ง
                     ห้วง   พื้้นแห่งนภาส่องฟ้าใส
                     แดน  พสุธาไสวสว่างทั้งพงไพร
                     ฟ้า     คงค้าง"แขไข"...ไว้เบื้้องบน. 


       คือพี่เพ็ญที่น้องปองรักใคร่
              มวลดอกไม้ให้น้องผองวันเกิด
                     งามต้นไม้ตกแต่งแฝงหรูเลิศ
                            รักผ้าไทยพราวเพริศชูเชิดไทย  


     คือ   พี่เพ็ญที่น้องปองรักใคร่
     พี่     คนใหญ่มากน้ำใจไม่เหือดหาย
     เพ็ญ พระจันทร์เลื่อนลับเหมือนอับอาย
     ที่    ไหนพ่ายใจพี่ที่ดีงาม
     น้อง ต่างรู้ดูหรือคือน้ำจิต
     ปอง ใจคิดพินิจจ้องอย่ามองข้าม
     รัก    คือให้สิ่งดีดีไม่มีทราม
     ใคร่  ติดตามถามทุกข์สุขปองผูกพัน 
     มวล ดอกไม้ให้น้องผองวันเกิด
     ดอก งามเลิศเฉิดฉายคือสายขวัญ 
     ไม้   ใบเขียวเกลียวกลืนคือตื้นตัน
     ให้   คุณค่าเกินจำนรรจ์วันสุขใจ
     น้อง ซาบซึ้งตรึงตราคราได้รับ
     ผอง ดอกไม้งามประดับกับใจใส
     วัน   หนึ่งที่สำคัญกว่าวันใด
     เกิด  วันไหนหากใกล้พี่มีสุขพลัน  
     งาม  ต้นไม้ตกแต่งแฝงหรูเลิศ
     ต้น   กำเนิดธรรมชาติวาดเหมือนฝัน
     ไม้   แซมกิ่งทิ้งก้านทอดกอดเกี่ยวพัน
     ตก   แต่งชั้นกั้นมุมห้องจ้องแล้วเพลิน
     แต่ง  มุมโน้นมุมนี้มีหลายหลาก
     แฝง  เชิงฝากฝีมือลือสรรเสริญ
     หรู   ใบเขียวเรียวสล้างช่างหยอกเอิน
     เลิศ  เหลือเกินเพลินสวยรวยไม้พันธุ์   
     รัก    ผ้าไทยพราวเพริศชูเชิดไทย
     ผ้า    เรียงรายเส้นไหมลายสีสัน
     ไทย  ทอถักปักผูกปลูกเกลียวฟั่น
     พราว มัดหมี่แพรวานั้นพรรณราย
     เพริศ ลายขิตน้ำไหลลายตีนจก
     ชู      เส้นฉกกระสวยสานผ่านเส้นสาย 
     เชิด  ลายเด่นเน้นลายผ้าว่าหลากลาย
     ไทย เฉิดฉายอาภรณ์พรรณ..ผ่าน "พี่เพ็ญ".  


ที่มา : เขียนแสดงมุทิตาจิตมอบให้ อาจารย์วันเพ็ญ อนุรัตน์ หัวหน้างานห้องสมุดโรงเรียนเทพลีลา ในวาระเกษียณอายุราชการ เมื่อวันที่ ๓๐ กันยายน ๒๕๔๐